Lǎozǐ - TAO TE CHİNG

Tao Te Ching

Lǎozǐ: Hayatı hakkında çeşitli efsaneler olsa da kesin bir bilgi yoktur. İsmi Çincede hem “yaşlı usta” hem de “yaşlı çocuk” anlamlarına gelmektedir. Taoculuğun en önemli metni sayılan Tao Te Ching’in (Dào Dé Jīng) yazarı olarak kabul edilir. Tao Te Ching klasik Çin edebiyatının en eski ve en ünlü örneklerinden biridir. Metin yüzyıllar boyunca birçok sanatçıya, düşünüre siyasetçiye ilham vermiş, çeşitli entelektüel tartışmalara yol açmıştır. Döneminin diğer metinleriyle kıyaslandığında metnin en ayırt edici özelliği insanı merkeze koymamasıdır. Tao Te Ching, döneminin diğer düşünce akımlarından farklı olarak doğayı, insan ahlâkına duyarlı ve insana hizmet eden bir güçler bütünü olarak değil, insan dâhil her şeye eşit davranan, tarafsız bir güç kaynağı olarak karakterize eder.
Tao Te Ching’e göre yerin ve göğün arasındaki her şey aynı kanunlara tabidir. Değişik dönemlerde siyasi iklimlere göre değişik şekillerde yorumlanan Tao Te Ching’in yüzyıllar sonra bile okunmasının sebebi değindiği konuların her zaman geçerliliğini koruyacak nitelikte olmasıdır.

Sonya Özbey (1982): İlköğrenimini Ankara’da, lise ve üniversite öğrenimini ise İstanbul’da tamamlamıştır. Koç Üniversitesi’nde ekonomi okuduktan sonra ABD’de felsefe mastırı ve doktorası yapmıştır. Doktora tezini bir Çin düşünürü olan Zhuāngzǐ üzerine yazmış, yüksek lisans öğrenimi boyunca Singapur ve Çin Halk Cumhuriyeti’nde de araştırma yapmıştır. Michigan Üniversitesi Çin Dili ve Edebiyatı Bölümü tarafından sağlanan Táng Jūnyì bursuyla araştırma yapmaktadır.